මීට වසර පහකට පෙර රාජපක්ෂ පවුලට සියල්ල අහිමි වූ බවක් පෙනෙන්නට තිබුණි. මහින්ද රාජපක්ෂ වසර දහයක ධූර කාලය අවසන් කරමින් 2015 දී ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති තරඟයේදී පරාජයට පත් විය. තිස් වසරක සුළුජාතික සන්නද්ධ ව්‍යාපාරය යුධමය වශයෙන් පරාජය කල ඔහු බහුතර සිංහල බෞද්ධයාගේ වීරයාව සිටියේය. මානව හිමිකම් උල්ංඝණය කිරීම්, මිනීමැරුම්, මුදල් වංචා අතර ගෙවුනු ඔහුගේ කාලය ඒ අයුරි නිම වුනේ ඔහුට නැවත ගොස් මැද මූලන වලව්වේ එල්ලෙන්නට සලස්වමිනි. ඔහුගේ බාල සොහොයුරා වන ගෝඨාබය තවදුරටත් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ මහින්දට පසු දෙවෙනියා නොවීය. බඩ පිස්සා බැසිල්ට ආර්ථික සංවර්ධන අමාත්‍ය ධුරය අහිමි වී තිබූ අතර ඔහුගේ මල්වානෙ නිවසට හිමිකාරයෙක්ද නොවීය. ඔවුන්ගේ වැඩිමහල් සහෝදරයා වන චමල් ඉක්මනින් පාර්ලිමේන්තු කථානායක ධුරයෙන් අහිමි විය. ඒ අතර මේ පවුලට එවක වූ නරකම දෙය නම්, පැමිණෙන ආණඩුව විසින් දූෂණයේ සිට මානව හිමිකම් උල්ලංණය කිරීම් දක්වා සෑම දෙයක් සඳහාම විවිධ රාජපක්ෂ පවුලේ එකිනෙකාට සහ ඔවුන්ගේ සගයන්ට එරෙහිව නඩු පවරන බවට තර්ජනය කිරීමයි.
නමුත් අවුරුදු පහක් යනු දේශපාලනයේ වයසකි. පරම්පරා තුනකට පෙර 1936 දී ප්‍රථම වරට පාර්ලිමේන්තුවට ඇතුළු වූ ප්‍රබල දේශපාලන වංශය, ශ්‍රී ලාංකිකයන් විහිළුවට ලෙස හඳුන්වන සහෝදර සමගම යනුවෙනි. මේ වන අප දන්නා පරිදි පසුගිය නොවැම්බර් මාසයේදී ගෝඨා ජනාධිපති ධුරය විපක්ෂ නායයෑමකින් අනතුරුව අල්ලා ගත්තේය. ඔහු හිටපු ජනාධිපති මහින්දව තම අගමැති ලෙස තෝරා ගත්තේය. චමාල් තවමත් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකි. බැසිල් රජයෙන් බැහැරව සිටියද, පවුලේ දේශපාලන පක්ෂය වන ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණ පවත්වාගෙන යයි.
රාජපක්ෂයන්ට තම ජනාධිපති ධූරයේ බලය අත්තනෝමතිකව හැසිරවීමට (හමුදාව, පොලීසිය, උසාවි සහ බොහෝ මාධ්‍යවල සැලකිය යුතු බලපෑමට අමතරව) කැබිනට් මණ්ඩලය සහ ව්‍යවස්ථාදායකයේ බහුතරය ප්‍රමාණවත් නොවනු ඇත. එබැවින් රාජපක්ෂවරු සැබවින්ම කැමති වන්නේ හුදෙක් පාර්ලිමේන්තු බහුතරයක් ලබා ගැනීම නොව තුනෙන් දෙකක බහුතරයකි. එමඟින් ජනාධිපතිගේ බලතල කප්පාදු කළ පසුගිය රජය විසින් ගෙන එන ලද ව්‍යවස්ථාමය වෙනස්කම් ආපසු හැරවිය හැකිය. 1983-2009 මිනීමරු සිවිල් යුද්ධයෙන් පසු රාජපක්ෂ පවුල විසින් රටේ විවිධ ජනවාර්ගික හා ආගම් සමගි කිරීම සඳහා වන උත්සාහයන් අවලංගු කිරීම සිංහල බෞද්ධ බහුතරයට අයත් නොවන දිවයිනේ මිලියන 21.67ක ජනතාවගෙන් 30% ක් අතර භීතියට පත්වන කාරණාවකි. මේ අතර, ප්‍රතිවාදී දේශපාලන දේශපාලකයන් සහ ලිබරල්වාදීන්, මහින්ද ජනාධිපති ධුරයේ සිටියදී සිදු වූ සිවිල් නිදහසට එරෙහි සිදුවූ ප්‍රහාර දෙගුණ තෙගුණ කරනු ඇතැයි සැක කරයි.
එහි සළකුණු දැනටමත් මතු වන්නට ගෙන ඇති බව පෙනේ. නොවැම්බර් මාසයේදී ගෝටා ජනාධිපති වීමෙන් පසු ඔහු සිවිල් පොලිසිය සහ එන්ජීඕ ලියාපදිංචි කිරීම ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ පාලනය යටතේ තැබීය. අමාත්‍යංශය මෙහෙයවනු ලබන්නේ දරුණු ජෙනරාල්වරයකු වන අතර තවත් දැඩි මතධාරියෙකු හමුදාපති දූරයේ සිටී. දෙදෙනාම යුද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබ සිටිති. මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරීන් සහ මාධ්‍යවේදීන් පවසන්නේ අතුරුදහන් වීම් සිදු නොවූවත්, නරක පැරණි දිනවල මෙන්, සෝදිසි කිරීම් සහ නැවත නැවත ප්‍රශ්න කිරීම් වැනි බිය ගැන්වීම් යළිත් පොදු වන බවයි. වර්ධණය වන තත්වය පිළිබඳ දෙමළ ජනයා කනස්සල්ලට පත්ව ඇත. ජනවාරියේදී අමාත්‍ය නියෝගයක් වූයේ ජාතික ගීය ගායනා කළ හැක්කේ සිංහල භාෂාවෙන් පමණක් වන අතර තවදුරටත් නොවේ දෙමළ භාෂාවෙන් ගායනා කළ නොහැකි බවත්ය. ද්‍රවිඩයන් සහ සිංහලයන් අතර සංහිඳියාව සඳහා ආයතනික පියවරයන් නියම කර තිබූ මානව හිමිකම් කවුන්සිලය විසින් යෝජනාව රජය නිල වශයෙන් අවලංගු කරන ලදී.
පසුගිය වසරේදී ලාංකීය ජිහාඩ් සාමාජිකයන් විසින් පල්ලි සහ හෝටල්වලට එල්ල කළ දරුණු ත්‍රස්ත ප්‍රහාරවලින් 259 දෙනෙකු මිය ගිය අතර, දුර්වල පොලිස් හා බුද්ධි අංශ කෙරෙහි අවධානය යොමු වූ අතර ආරක්ෂක කාරණා සම්බන්ධයෙන් වඩාත් විශ්වාසදායක ලෙස දැඩි ලෙස නිරූපණය කිරීමට රාජපක්ෂයන්ට ඉඩ ලබා දුන්නේය. එහෙත් එම ප්‍රහාරකයන්ට රාජපක්ෂ පාලන කාලයේදී ආරක්ෂක අමාත්‍යංශ ගිණුමකින් මුදල් ගෙවා ඇති බව හෙළිදරව් වූ නමුත් රාජපක්ෂවරු නිහඬ පිළිවෙතක් දැරීය.
“ස්ථාවරත්වයේ මුවාවෙන් ඔවුන්ට අවශ්‍ය වන්නේ සියලු බලය තමන් වෙත පවරාගෙන පොදු අවකාශය සීමා කිරීමටයි” යැයි මුස්ලිම් ජාතික පාර්ලිමේන්තු සහ හිටපු ඇමති රාවුෆ් හකීම් අනතුරු අඟවයි. “එය හරියට ඔවුන් පොලිස් රාජ්‍යයක් සඳහා සූදානම් වෙමින් සිටිනවා හා සමානයි.”
විශ්ලේෂකයින් ස්වල්පයක් විශ්වාස කරන්නේ, රාජපක්ෂ පවුල විසින් අපේක්ෂිත තුනෙන් දෙකක් ලබා ගනු ඇති බවයි. නමුත් ප්‍රධාන විපක්ෂ කණ්ඩායම වන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අභියාචනය හෝ ගතිකත්වයට වඩා ශ්‍රී ලංකාවේ ජන විකාශන මිශ්‍රණය පිළිබිඹු කරන සමානුපාතික නියෝජණ ක්‍රමයක් සමඟ මෙය බොහෝ සෙයින් සම්බන්ධ වේ. පළපුරුදු එහෙත් ආකර්ශනීය දේශපාලනකයෙකු වන රනිල් වික්‍රමසිංහට සහ හිටපු ජනාධිපතිවරයෙකුගේ පුත්‍රයකු වන වඩාත් ජනප්‍රිය එහෙත් අඩු බුද්ධිමත්ට්ටමක් සහිත සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්වයෙන් යුත් කන්ඩායමක් අතර බෙදීම් ඇති වී තිබේ. ප්‍රේමදාස මහතා කණ්ඩායම් 12 ක සමග සන්ධානයක් ගොඩනඟා ගෙන තිබේ. වික්‍රමසිංහ මහතා එයට සම්බන්ධ වීම ප්‍රතික්ෂේප කරනවා පමණක් නොව, සජිත් ප්‍රේමදාසට සම්ප්‍රදායික පක්ෂ සංකේතය භාවිතා කිරීමට ඉඩ දීම ද සිදු කරයි. “මිනිසුන් කියන්නේ,‘ ඔවුන්ට පක්ෂයක් පවත්වාගෙන යාමට නොහැකි නම් ඔවුන් රටක් පවත්වාගෙන යන්නේ කෙසේද? ’” යනුවෙන් තීරු රචකයෙකු හා කවියෙකු වන මාලින්ද සෙනෙවිරත්න පවසයි.
මූලාශ්‍ර :-The Economist
2/3 gatha nohakiya. eya kala hakke ranilge pakshya samaga ho sajithgen kotasak kada ganimen pamani.