ශ්‍රී ලංකාව තුල ප්‍රතික්ෂේප වන මුස්ලිම්වරුන්ගේ අවසන් ගමන් සම්ප්‍රදාය.

කොරෝනා වයිරසයෙන් මිය ගිය මුස්ලිම් සහ ක්‍රිස්තියානි පවුල්වල සාමජිකයන්ගේ අවසන් කටයුතු තම ආගමික විශ්වාසයන් උල්ලංඝණය කරමින් සිදුකරතැයි විරෝධය පලකරමින් ඔවුන් පැවරූ නඩුව ඉවත දැමීමෙන් තමන්ට යුක්තිය අහිමිවී ඇතැයි ඔවුන් විශ්වාස කරයි.

කොවිඩ් -19 ආසාදනය වී ඇති බවට සැක කෙරෙන සියලුම සිරුරු සඳහා ශ්‍රී ලංකාවේ අනිවාර්ය ආදාහනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය බහුතර-සිංහල බෞද්ධ රටේ මුස්ලිම් හා ක්‍රිස්තියානි සුළු ජාතීන්ගේ කෝපයට හා කම්පනයට හේතුවී ඇති අතර  ඔවුන්ගේ විශ්වාසයන් අනුව සිරුරු භූමදානය කළ යුතුය. ඉස්ලාම් ආගමට අනුව සිරුරු භූමදානය නොකිරීම අපායට ඔවුන් අපායට යන වරදක්ය.

බලධාරීන් විසින් ආදාහනය කරන ලද මුස්ලිම්වරුන් කිහිප දෙනෙකු කොරෝනා වෛරස් සඳහා පරීක්ෂාවට ලක් කර හෝ ධණාත්මක බවට තහවුරු කර නැත. ආදාහනය කළ මුස්ලිම්වරුන් 50 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් ඇතුළුව කෝවිඩ් -19 හා බැඳුනු මරණ 124 ක් ශ්‍රී ලංකාවෙන් වාර්තා වී තිබේ.

මැයි මාසයේදී එක් මුස්ලිම් ජාතිකයෙකු තම මව වැරදි ලෙස ආදාහනය කර ඇති බව සොයා ගත්තේය. “මගේ අම්මා රෝහලේදී මිය ගිය දවසේ ඔවුන් ඇගේ දේහය රැගෙන ගොස් ඇගේ අළු බඳුනක් මට දුන්නා. නමුත් ඊළඟ දවසේ ඔවුන් මට කිව්වා මගේ මවගේ පරීක්ෂණය සෟණාත්මක බවත් එය ආදාහනය කිරීම වැරැද්දක් බවත්. “සෑම රාත්‍රියකම මම අවදි වී මවගේ ඉරණම ගැන සිතමි. අප දුප්පත් වන අතර යුක්තිය ඉල්ලා සිටීමට හෝ බලධාරීන්ට එරෙහිව සටන් කිරීමට අපට හැකියාවක් නැත” ඔහු පවසයි.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව යටතේ ඔවුන්ගේ ආගමික නිදහස සහ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කළ බවට චෝදනා කරමින් මුස්ලිම් හා ක්‍රිස්තියානි යන පවුල් 11 ක් ආදාහනය කිරීමට එරෙහිව නීතිමය සටනක් දියත් කළහ. කෙසේ වෙතත්,ශ්‍රේෂ් ශ්‍රේෂඨාධිකරණය අභියාචනය විභාග කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර නඩුව නිෂ්ප්‍රභ කළේය. ඔවුන්ගේ අවසන් යුක්තිය පිළිබඳ බලාපොරොත්තුව සහ අනිවාර්ය ආදාහනය නතර කිරීමට එරෙහි අරගලය තවමත් සිදුවෙමින් පවතී.

සමහර මුස්ලිම් පවුල් තම ආදරණීයයන් වෙනුවෙන් කරන පාපයක් ලෙස දකින ආදාහනයන්ට හවුල් වීමට අකමැති නිසා ඔවුන්ගේ මළවුන් ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට පටන් ගෙන තිබේ. ආදාහනය කිරීමේ පිරිවැය පියවා ගැනීම සඳහා රජය විසින් ඔවුන්ගෙන් අයකරනු ලබන රුපියල් 48,000 ක (ඩොලර් 192) ගාස්තු ගෙවීම ද බොහෝ දෙනෙක් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. මෙයින් අදහස් කරන්නේ මුස්ලිම් කොවිඩ් -19 වින්දිතයින්ගේ සිරුරු රෝහල් මෘත ශරීරාගාරවල ගොඩගැසීමට පටන් ගෙන ඇති බවයි.

මොහමඩ් අෂ්රෆ් (49), ඔහුගේ මාමා වන මොහොමඩ් ජෙෆ්රි (76) නොවැම්බර් 26 වන දින කොරෝනා වයිරසයෙන් මිය ගියේය. ඔහුගේ දේහය අනිවාර්යයෙන්ම කොළඹ රෝහලකට ගෙන එන ලදී. “ඔවුන් මිනී පෙට්ටියට මුදල් ගෙවන ලෙස ඉල්ලා සිටියත් මළ සිරුරු පුළුස්සා දැමීම අපේ ආගමට පටහැනි බව මා ඔවුන්ට පැවසූ නිසා මම එය ප්‍රතික්ෂේප කළා. අප නීතියට අවනත විය යුතු නමුත් අපි එයට සහභාගී නොවෙමු, අපි කිසිදු ගෙවීමක් නොකරමු, අපට මේ සඳහා කිසිදු කොටසක් හෝ අනුග්‍රහයක් නොමැත. ”

මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරීන් පවසන්නේ මෙම ප්‍රතිපත්තිය ජනගහනයෙන් 9% ක් වන ශ්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් ප්‍රජාවට ගෝරා (ගෝටාභය රාජපක්ෂ)ගේ නායකත්ව සහිත සිංහල බෞද්ධ බහුතරය විසින් දිගින් දිගටම එල්ල කරන ප්‍රහාරයක කොටසක් බවයි. ජනාධිපති ගෝරාගේ දේශපාලන නායකත්වය ඉස්මතුව ආවේ එම ප්‍රහාරකයන් ඉස්ලාම් ආගමිකයන් බව හෙළිවීමත් සමග සමස්ත  මුස්ලිම් ප්‍රජාවට එරෙහිව උත්කෘෂ්ටත්වයට පත්වූ විරෝධයත් සමගය. එම අප්‍රේල් මාසයේදී පල්ලි සහ සුඛෝපභෝගී හෝටල්වලට එල්ලවූ ප්‍රහාරයන්ගෙන් සිවිල් වැසියන් 267 දෙනෙකු මිය ගියේය.

මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරිකයෙකු වන ෂ්‍රීන් සරූර් මෙසේ පැවසීය. “මෙම වසංගතය තුළ ඔවුන් මුස්ලිම් ප්‍රජාවට සලකන ආකාරය පැහැදිලි ජාතිවාදයයි. ඔවුන්ගේ විශ්වාසයන් හා සම්ප්‍රදායන් ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා තමන්ගේම මළවුන් අතහැර දැමීමට ප්‍රජාවට බල කෙරෙමින් පවතී. මරණයේ ගෞරවය ඔවුන්ට අහිමි වීම සම්බන්ධයෙන් විද්‍යාත්මක සාධාරණීකරණය කිරීමක්වත් නැත. ”

කොරෝනා වෛරසයෙන් මිය යන අය ආදාහනය කිරීම අනිවාර්ය කර ඇති එකම රට ශ්‍රී ලංකාව වන අතර, භූගත ජලය දූෂණය කරන වෛරසය පිළිබඳ කනස්සල්ල මත රජය එය සාධාරණීකරණය කර ඇති අතර, කොවිඩ් -19 වින්දිතයින්ගේ සිරුරු “ජීව විද්‍යාත්මක ආයුධ ලෙස… සමහර කණ්ඩායම් විසින් බාවිතා කල හැකයි” ප්‍රකාශ කර ඇත..

කෙසේ වෙතත්, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය විසින් වින්දිතයින් භූමදානය කිරීම මහජන සෞඛ්‍යයට කිසිදු අනතුරක් නොවන බව සඳහන් කරමින් මාර්ගෝපදේශ නිකුත් කළ අතර, එක්සත් ජාතීන්ගේ ශ්‍රී ලංකාවේ නේවාසික සම්බන්ධීකාරක සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ කලාපීය කණ්ඩායම් සියල්ලම කෝවිඩ් -19 මියගිය අයගේ මරණ ගෞරවාන්විතව ඔවුන්ගේ ආගමික සහ සංස්කෘතික ඇගයීම්වලට අනුකූලව හසුරවන ලෙස ශ්‍රී ලංකා රජයෙන් ඉල්ලා ඇතත් රජය ඒ සඳහා තවමත් යහපත් ප්‍රතිචාරයක් දක්වා නැති බව පෙනේ.

බලහත්කාරයෙන් ආදාහනය කිරීමෙන් පීඩාවට පත් වූවන්ට යුක්තිය ඉටු නොවීම හෙළා දකින ප්‍රකාශයක් මේ සතියේ මානව හිමිකම් සහ උපදේශක කණ්ඩායම් 24 ක් විසින් අත්සන් කරන ලදී. “මෙම ක්‍රියාමාර්ග එක් ආගමික කණ්ඩායමකට වඩා වැඩි ගණනකට බලපාන නමුත් මළවුන් භූමදානය කිරීම මිල කළ නොහැකි ආගමික සිරිතක් වන මුස්ලිම්වරුන් බිය ගැන්වීමකි. රජය මේ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන ආකාරය නිසා ඔවුන්ට ඉලක්ක, හිරිහැර හා තර්ජනයක් දැනෙනවා” යයි ඔවුන් ප්‍රකාශ කරයි.

රෝගයෙන් මියගිය නව දෙනාගෙන් තිදෙනෙක් මුස්ලිම් ජාතිකයෝ වෙති. ඔවුන් සියල්ලන්ම ආදාහනය කරන ලද අතර, එය මළවුන් භූමදානය කිරීමේ ඉස්ලාමීය සම්ප්‍රදායට පටහැනිය.