අමතක වීමකින් බිහිවූ මෙම ඡායාරූපයේ අනාවරණ වේගය වසර අටක් සහ මාසයකි.
අවුරුදු දාහක අනාවරණ වේගයකින් බිහිවීමට නියමිත, මානව ශිෂ්ඨාචාරයේ දීර්ඝතම අනාවරණයකින් යුක්ත ඡායාරූපයට පෙර අමතක වීමකින් බිහිවූ මෙම විශ්මය ජනක ඡායාරූපයේ අනාවරණ වේගය වසර අටක් සහ මාසයකි…කියවන්නට පහත සඳහන් ලිනකුව පාවිච්චි කරන්න
එන්ගලන්තයේ හර්ට්ෆඩ්ෂයර් විශ්ව විද්‍යාලයේ ලලිතකලා ඡායාරූපකරණය පිළිබඳ ශාස්ත්‍රපති අධ්‍යපනයේ යෙදෙන රෙජිනා වල්කන්බර්ග් නමැති ශිෂ්‍යාව තම ලිලිත කලා ශාත්‍රාධිපති උපාධිය සඳහා වන අධ්‍යයනයේ කොටසක් ලෙස ඩක් ටේප් සහ බියර් කෑන් එකක් ඇසුරෙන් තැනූ ඉතා ප්‍රාථමික මට්ටමේ පිංහෝල් කැමරාවක් නිර්මාණය කලේය. එම පිංහෝල් කැමරාව විශ්ව විද්‍යාලයේ බේෆර්ඩ්බරි නිරීක්ෂණාගාරයේ දුරේක්ෂයක් මත තැබූවේ 2012 අගෝස්තු මසදීය. එහෙත් පසුව ඇයට එය අමතකව ගිය අතර දින සති මාස බවට පෙරලෙමින් වසර අටකුත් ඉක්ම ගියේය.
පසුගිය සැප්තැම්බර් මස බේෆෝර්ඩ්බරි නිරීක්ෂණාගාරයේ ප්‍රධාන තාක්ෂණික නිලධාරි ඩේවිඩ් කැම්බල් විසින් එම දුරේක්ෂය පිරිසිදු කිරීමේදී ඒ තුල තිබූ ඩක් ටේප් අලවා තිබූ මිලි ලීටර් 500 යේ කොපර්බර්ග් සයිඩර් කෑනය හමුවී ඇත. එහි ඇතුලත ස්ථානගත කර තිබූ මුද්‍රණ කඩදාසිය විකාශණය කර බලන විට ඒ මත විශ්මයජනක ඡායාරූපයක් සටහන් වී තිබුනි. එය නම් අවුරුදු අටයි මාසයක කාලය පුරා හිරු නැගීමේ හා බැසයාමේ ක්‍රියාවලියේ රටාවයි. ලෝකය පුරා විශේෂඥයින් විසින් එම ඡායාරූපය ලෝකයේ දීර්ඝතම අනාවරණ කාලයකින් යුතු ඡායාරූපය ලෙස අද හඳුනා ගෙන ඇත.
දැන් ඇය ලන්ඩනයේ බාර්නෙට් සහ සවුත්ගේට් විද්‍යාලයේ ඡායාරූප ශිල්පිනියකි. “පින්හෝල් ඡායාරූපකරණය භාවිතා කිරීමට මගේ හේතුව වූයේ එහි පර්යේෂණාත්මක ස්වභාවය” යැයි වල්කන්බර්ග් එක්සත් රාජධානියේ නැෂනල් ජෝග්‍රැෆික් වෙත ඊමේල් පණිවුඩයක් නිකුත් කරමින් පැවසීය. ඇගේ රූපයේ, “දිගු නිරාවරණ මගින් පෘථිවිය සූර්යයා වටා කක්ෂගත වන විට අහසේ සූර්යයාගේ ගමන් මඟ පෙන්වයි. පෘථිවියේ අක්ෂීය ඇලවීම පින්හෝල් රූපයේ පැහැදිලිව දැකගත හැකි අතර ගිම්හාන සූර්යග්‍රහණය රූපයේ ඉහළ ආරුක්කු ලෙසද ශීත සෘතුව සූර්යාලෝකය ක්ෂිතිජයට මඳක් පහළ ආරුක්කු ලෙසද පෙන්වයි”.
“කෙසේ වෙතත්, මෙහි ඇති සුවිශේෂී දෙය නම්, අදෘශ්‍යමාන දේ අල්ලාගෙන තිබුණද, එය දෘශ්‍යමාන දේ මකා දමා තිබීමයි. වසර ගණනාවක් පුරා, ඔබට සූර්යාලෝකය දැක ගත හැකිය, කෙසේ වෙතත් නිරීක්ෂණාගාරයට පැමිණ හෝ වැඩ කළ දහස් ගණනක් දෙනා ඔබට දැක ගත නොහැක. ”
“මම මීට පෙර කිහිප වතාවක් නිරීක්ෂණාගාරයේ දී මෙම තාක්ෂණය අත්හදා බැලුවෙමි. නමුත් ඡායාරූප බොහෝ විට තෙතමනය නිසා විනාශ වී ඇති අතර ඡායාරූප කඩදාසි වක්‍ර වී ඇත” යනුවෙන් බාර්නෙට් සහ සවුත්ගේට් විද්‍යාලයේ ඡායාරූප ශිල්පී රෙජිනා වල්කන්බර්ග් කියා සිටී. “මම මෙතරම් කාලයක් නිරාවරණයක් අල්ලා ගැනීමට අදහස් කර නොතිබූ අතර පුදුමයට කරුණක් නම්, එය නොනැසී පැවතුනි.”
එය බැලූ බැල්මට මුද්‍රණ දෝෂයක් හෝ වැරදීමකින් ගත් ඡායාරූපයක්ක් හෝ වැරදීමකින් කැමරා බෑගය තුලට එබූ මුද්‍රණ කඩදාසියක් මෙනි. නමුත් තමන් දකින රූපමය අඩි සටහන් කුමක්දයි දන්නා අයට රූපයේ ඇති අද්විතීය වටිනාකම ගැන සටහන් තැබීමට තවත් වචන නොමැති වනු ඇත.
මෙම ලිපියේ ඉහත පලකර ඇති එම ඡායාරූපයේ දැක්වෙන්නේ 2012 සිට සූර්යයා අහස හරහා ගමන් කරන ආකාරයයි; සූර්යයා නැඟී බැස යන විට ආලෝක චාප 2,953 ක් ගමන් කරයි. ඡායාරූපයේ වම්පස දුරේක්ෂයේ ගෝලාකාරයෙන් කොටසක් ද දැකිය හැකිය. දකුණු පසින් නිරීක්ෂණාගාරය තරණය කිරීම සඳහා නිර්මාණය කර ඇති ගැන්ට්‍රි ව්‍යුහයක් වන අතර එය නිරාවරණයෙන් අඩක් ඉදිකර ඇත.
දීර්ඝ අනාවරණය ඡායාරූප ශිල්පීන් විශේෂිත අවස්ථාවලදී බාවිතා කරන කැමරා උපක්‍රමයකි. කැමරා කචයේ ඉතාම කුඩා කාච විවරයක් තබා ගනිමින් කැමරාවේ කාච ද්වාරය බොහෝ වේලාවක් විවෘතව තැබීම එම තාක්ෂණික උපක්‍රමයයි. එම උපක්‍රමය ඡායාරූප ශිල්පීන් බහුලව රාත්‍රී අහසේ ඡායාරූප ගැනීමට උපයෝගී කරගනී. අදාල දිගු නිරාවරණ ඡායාරූපය ගත් ප්‍රාථමික මට්ටමේ පිංහෝල් කැමරාවක් බාවිතයේදී කාචයක් බාවිතා නොකරන අතර ආලෝකය කැමරාව තුලට ගමන් කරනුයේ ඉඳිකටු තුඩක් පමණ වන ඉතා කුඩා සිදුරකිනි. මෙම සිදුර හරහා එන ආලෝකය විසින් කැමරාව, නැතිනම් ඇය විසින් සෑදූ පිංහොල් බියර් කෑන් කැමරාව ඇතුලෙන් සිදුරට සමගාමීව තබා ඇති ආලෝක සංවේදී කඩදාසිය මත ප්‍රතිලෝම රූපයක් නිර්මාණය කරයි. දීර්ග නිරාවරණය නිසා එහි පැහැදිලිව සටහන් වන්නේ මන්දගාමී වස්තූන් හෝ ස්ථිර වස්තූන් පමණි. වේගවත් වස්තූන් සටහන් නොවේ.
දීර්ග නිරාවරණ පොදු ශිල්පීය ක්‍රමය පර්යේෂණාත්මක කටයුතු සඳහා ආධුනික ඡායාරූප ශිල්පීන් විසින් යොදා ගනී. එයින් නිපදවන ලද රූප බොහෝ විට හුදෙක් ‘පොටෝ එකක්’ යන හැඟීම ඉක්මවා කලාත්මක ක්ෂේත්‍රයකට ඔසවා තබයි, මන්ද ඒවා ෂටර වේගය පාලනය කිරීමට සහ නිර්මාණාත්මක බලපෑමට නැතහොත් මූලික වශයෙන් ක්ෂණිකව නොපෙනෙන දේ දැකීමට පසුව ග්‍රහණය කරගැණීම සඳහා ආනාවරණ වේගය බලපායි. ප්‍රතිපල තෘප්තිමත් සහ නාට්‍යමය විය හැකි දීර්ඝ අනාවරණයන්හිදී තත්පරයක් හෝ දෙකක් නිරාවරණය වීමෙන් චලනය වන ජලය බොඳ වී යයි, මාර්ගයක් වාහන වල ආලෝකය රේඛාවේ, ප්‍රෘතුවියේ සිට ගන්නා තාරකා චායරූප තත්පර තිහකට වඩා වන පැය කීපයක දිගු අනාවරණයන් විසින් රේඛා බවට පත් කරන අතර එයට වඩා දිගු නිරාවරණ දුර්ලභ හා දුෂ්කර ය. අධික ලෙස නිරාවරණය වීම හෝ අධික ලෙස වියුක්ත කිරීමේදී කැමරා බැටරියේ බලය හෝ ඡායාරූප ශිල්පියාගේ ඉවසීම හෝ නැතිනම් මේ දෙකම විසින් රූපය අවදානමට ලක් කරයි.
වොල්කන්බර්ග්ගේ ප්‍රතිරූපය එවැනි ගැටළු මඟහරවා ඇත්තේ සියල්ලටම අනවශ්‍ය වීමෙනි: කෑන් එකකින් සාදන ලද පින්හෝල් කැමරාවක් වීම නිසා ෂටරයක් විවෘතව තබා ගැනීමට ඉලෙක්ට්‍රොනික උපකරණ අවශ්‍ය නොවීය. අමතක වීම, ඉවසීමද සාධකයක් නොවීය. කලාව තරම්ම පැරණි ඡායාරූපකරණ තාක්ෂණය සමඟ සංයෝජනය වී ඇති ප්‍රතිපලය තාක්‍ෂණිකව ආකර්ෂණීය වන අතර එයටම ආවේණික වූ කලාත්මක ආකර්ෂණයක් ඇත. කෙටියෙන් කියනවා නම් එය මිහිතලයේ අවුරුදු අටක්, එකම එක ඡායාරූපයකින් දැක්වීමක්ය.
මෙම ඡායාරූපයට පෙර, දිගම නිරාවරණ පින්තූරය ජර්මානු චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වන මයිකල් වෙස්ලි විසින් ගන්නා ලද අතර එහි අනාවරණ කාලය වසර හතරයි මාස අටක් යැයි සිතිය හැකි බව විශ්ව විද්‍යාලය පවසයි. නිව්යෝර්ක් නගරයේ නූතන කලා කෞතුකාගාරය (මෝමා) ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම වැනි විවිධ දර්ශනවල දිගු නිරාවරණ ඡායාරූප වෙස්ලි ලබා ගනී.
වොල්කන්බර්ග් පවසන්නේ “මම රූපය දින දර්ශනයක් සහ කාලගුණ සිතියමක් ලෙස දකිමි. සෟතු වෙනස්වීම පෙන්වීම මෙන්ම දීප්තිමත් පටිවලින් අදහස් කරන්නේ එය අව්ව සහිත දිනයක් බවත් අඳුරු පටි වළාකුළු පිරි දින බවත්ය. සමහර දිනවල ඔබට රේඛාවක් වෙනුවට රවුමක් දැකිය හැකි අතර එය වලාකුළු ආවරණය හරහා සූර්යයා බිඳී ගිය ස්ථානයි. ”
“මෙය ඉතා විශිෂ්ට හා ආන්තික උදාහරණයකි..”, අධ්‍යාපන හා මහජන කටයුතු පිළිබඳ අධ්‍යක්ෂ ආචාර්ය මයිකල් ප්‍රිචාර්ඩ පවසන්නේ, “මෙතරම් කාලයක් කිසිවෙකු තම කැමරාවට බාධා නොකිරීම රෙජිනාට වාසනාවකි. කාලයාගේ ඇවෑමෙන් සෘතු සමඟ සූර්යයා ගමන් කරන ආකාරය පිළිබඳ අපූරු පටිගත කිරීමක් ඇය විසින් නිෂ්පාදනය කරන ලදී”.
පිංහෝලය යනු ඊනියා ‘උපයෝගී කැමරා අබ්ස්කුරා හරහා ආලෝකය ඉතා කුඩා සිදුරක් හරහා ගමන් කර ප්‍රතිලෝම රූපයක් මතුපිටට ප්‍රක්ෂේපණය කරන’ ආචරණයකර ගැනීම – පින්හෝල් ඡායාරූපකරණය නවීන ඡායාරූප මූලධර්මවල පළමු ප්‍රකාශනය යැයි විශ්වාස කෙරේ.
“බාහිර ලෝකයේ උඩු යටිකුරු ප්‍රතිරූපයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා කුඩා විවරයක් සහිත කාමර කැමරාවක් පිළිබඳ අදහස පස්වන සියවසේදී චීනය දක්වා දිව යයි” ප්‍රිචාර්ඩ් පැවසීය. “පහළොස්වන සියවස වන විට චිත්‍ර ශිල්පීන් චිත්‍ර ඇඳීම සඳහා අක්ෂි කාචයක් සමග අතේ ගෙන යා හැකි කැමර ඔබ්ස්කියුරා භාවිතා කළහ. දහනව වන ශතවර්ෂයේ මුල් භාගයේ රසායනික අත්හදා බැලීම් සමඟ රසායනික ක්‍රියාවළියක් සහිත මෙවලමක් බවට පත්වූ අතර වෙඩ්වුඩ් සහ ටොල්බට් වැනි අය විසින් රසායන විද්‍යාව සහ දෘෂ්ටි විද්‍යාව භාවිතා කරමින් ස්තාවර රූපය බිහිකිරීමට එය මහඟු උපකාරකයක් විය.
ඡායාරූපකරණය වඩාත් ප්‍රධාන සංනිවේදන ධාරාව බවට පත්වෙත්ම, පිංහොල් කැමරාවන් කලාත්මක ප්‍රකාශනයේ මෙවලමක් ලෙස ප්‍රචලිතව පැවතුනි – ප්‍රිචාර්ඩ්ට අනුව එය දිගටම පවතී. “පින්හෝල් ඡායාරූපකරණය කලාකරුවන්ට ඔවුන්ගේ කාර්යයට වෙනස් දෙයක් එකතු කිරීමට කැමති අතර, පාසල් දරුවන්ට ආලෝකය හැසිරෙන ආකාරය සහ සාම්ප්‍රදායික රසායනික ඡායාරූපකරණය ක්‍රියා කරන ආකාරය පෙන්වයි.”
සම්ප්‍රදායික සේයාපට බාවිත ඡායාරූපකරණයේ නිරාවරණ අවාසිය නම් රසායන විද්‍යාව ඡායාරූප මාධ්‍යවේ පැවත්ම රැඳීම වේ. එහෙත් මෙම සිදුවීමේදී අවසාන අවස්ථාවට පෙර කඩදාසිය විසින් ආලෝකයේ වෙනස් වීම් වලට සංවේදීතාවය රඳවා තබා ගෙන ඇත. එය හරියට වර්ණ ගැන්වූ කපු පුළුන් පෑඩයකට ජලය අවශෝෂණ කර නොගන්නවාක් මෙන්ය. මෙය පරස්පරතා අසාර්ථකත්වය ලෙස හඳුන්වන අතර එහි ප්‍රතිපලයක් ලෙස දුර්වරණතා, වියැකුණු සවිස්තර හෝ රූපය තවදුරටත් වෙනස් නොවීම් සිදුවිය හැක.
ඉහත න්‍යායට අනුව වල්කන්බර්ග් විශ්වාස කරනුයේ අදාල කාල පරාසයේ එක්තරා අවස්ථාවකදී ආලෝක සංවේදී කඩදාසිය විසින් පටිගත කිරීම නැවත් වූ බවයි. “ඇතැම් විට වසර අටේම හිරුගේ ගමන එහි එහි සටහන්ව නොතිබිය හැක”.
දුරේක්ෂයේ තිබියදී බියර් කෑන් කැමරාව සොයා ගත් තාක්ශණික නිළධාරී ඩේවිඩ් කැම්බල් විශ්වස කරන්නේ, ඉහත කාරණා කෙසේ වෙතත් නිරාවරණ කාල පරිච්ඡේදයේ පුදුම සහගත ප්‍රමාණයක් කැමරාව විසින් ග්‍රහණය කර ගෙන ඇති බවයි. ඔහු විශ්වාස කරන්නේ අවම වශයෙන් 2018 වන තුරුවත් රූපය වෙනස් වෙමින් පවතින්නට ඇති බවය.
අවශ්‍යයෙන්ම ස්ථිතිකව ඉතිරිව ඇති කැමරාව පිරිසිදු වාසනාවක් බව පෙනේ – ඇත්ත වශයෙන්ම රූපය සඳහා වල්කන්බර්ග්ගේ අභිප්‍රායයන්ට පටහැනි විය. ඇය පවසන්නේ කැමරාව දුරේක්ෂයේ ගෝලාකාර පීඨය මත සවි කලේ “සූර්යාගේ ගමනේ චලනය ” ග්‍රහණය කර ගැනීම සඳහා බවය. එය“අහසේ විවිධ කොටස් දෙස බැලීමට කැරකෙමින්” තිබෙන බව ඇය පවසයි. “එය සිදු වූ විට, එය කිසිසේත් චලනය නොවීය.”
කැම්ප්බෙල් මෙසේ පවසයි. “එය සවි කර තිබූ ගෝලාකාරය කිසි විටෙකත් ඒ ආකාරයෙන් ප්‍රයෝජනයට ගෙන නැත. “එය 2012 දී වායුගෝලීය උපකරණයක්, නමුත් 2013 දී දුරේක්ෂයක් ඒ වෙනුවට තැබුවා. මෙයින් අදහස් කරන්නේ ගෝලාකාර පීඨය සැබවින්ම චලනය වන්නේ රාත්‍රී කාලයේදී පමණක් වන අතර හිරු උදාවන විට හරියටම එම ස්ථානයට නැවත පැමිණේ. ”
“දිවා කාලයේදී නඩත්තු කිරීමේදී ඇති වූ සුළු දෝෂ ආදිය” ඇති බවය. මෙම සුළු බාධා කිරීම් රූපයේ සටහන් වී ඇත්තේ පහළ දකුණේ කෙළවරේ වැනි සූර්යයාගේ ඉරි වල සුළු වෙනස්කම් හා බිඳීම් ලෙස ය. එහෙත් එක් %99 ක්ම අවුරුදු 8 ක් තුළ එකම හෝ වැඩි වශයෙන් එකම ස්ථානයක කැමරාව රැඳී තිබූ බව කැම්ප්බෙල් විශ්වාස කරයි.
රූපයේ අහම්බෙන් හෝ දිගු කලක් එනම් අවුරුදු අටක් සහ මාසයක් නිරාවරණය කර තිබීම ප්‍රබල වාර්තාවකි. අනෙකුත් ඡායාරූපයන්හි අතිශය දිගු නිරාවරණ සාර්ථකව හා හිතාමතාම රූගත කර ඇත, විශේෂයෙන් ජර්මානු ඡායාරූප ශිල්පී මයිකල් වෙස්ලි විසින් විශාල ආකෘති කැමරාවලින් කරන ලද වැඩවලට මාස 34 ක් දක්වා සාර්ථක නිරාවරණ ඇතුළත් වේ.
ඇමරිකානු පර්යේෂණාත්මක දාර්ශණිකයකු වන ජොනතන් කීට්ස්කාගේ මිලේනියම් කැමරාව ඇරිසෝනාවේ ටෙම්ප් හි සවිකර ඇති අතර 2015 දී පටිගත කිරීම ආරම්භ කල එම කැමරාව කිසිදු බාධා කිරීමකින් තොරව 3015 වන තුරු එසේම තිබුනහොත් වසර දාහක් දිගු අනාවරණයක් සහිත ඡායාරූපයක් ගැන වසරදාහක් අනාගතයේ පුවත් පත්වල සටහන් තබනු ඇත.
– අනුරුද්ධ ලොකුහපුආරච්චි
මූලාශ්‍ර – https://www.nationalgeographic.co.uk/
Leave a Reply